Dementievriendelijke uitvaart

Een afscheid waar specifiek wordt nagedacht over de dilemma’s als gevolg van een dementerende nabestaande; moet ik dit wel vertellen aan mijn moeder? Wordt ze er onrustig van? Kan zij de emoties wel aan? Zal ze haar partner missen als hij nooit meer langs komt? Ze zijn zolang samen geweest, hun levens zijn zo in elkaar verweven, ze betekenden alles voor elkaar, hoe moeten wij dit verlies vertellen?

Elke dag wordt er in Nederland bij 120 mensen de diagnose dementie vastgesteld. Doordat de zorg steeds beter wordt, verliest de partner met dementie regelmatig zijn of haar gezonde partner. Maar vaak zijn nabestaanden daar niet op berekend. Het zorgt dan ook voor dubbel verdriet. Vader is overleden en moeder kan niet bij de uitvaart zijn.

Bij bovengenoemd voorbeeld zoeken we samen uit wat nog wel mogelijk is. Ik zal bijna altijd adviseren om de dementerende partner in te lichten en zoveel mogelijk erbij te betrekken.

Het is moeilijk om te voorspellen wat iemand zich nog zal herinneren van het afscheid. Maar iemand de kans ontnemen om het verdriet een plek te kunnen geven, is nogal wat.

Daarom sta ik voor een ‘dementievriendelijke uitvaart’, want iedereen mag zijn verdriet hebben.